La Biblia de las Américas (© 1997 Lockman)
`Yo sé dónde moras: donde está el trono de Satanás. Guardas fielmente mi nombre y no has negado mi fe, aun en los días de Antipas, mi testigo, mi siervo fiel, que fue muerto entre vosotros, donde mora Satanás.La Nueva Biblia de los Hispanos (© 2005 Lockman)
"Yo sé dónde moras: donde está el trono de Satanás. Guardas fielmente Mi nombre y no has negado Mi fe, aun en los días de Antipas, Mi testigo, Mi siervo fiel, que fue muerto entre ustedes, donde mora Satanás.
Reina Valera Gómez (© 2010)
Yo conozco tus obras, y dónde moras, donde está la silla de Satanás; y retienes mi nombre, y no has negado mi fe, ni aun en los días en que Antipas fue mi fiel mártir, el cual fue muerto entre vosotros, donde Satanás mora.
Reina Valera (1909)
Yo sé tus obras, y dónde moras, donde está la silla de Satanás; y retienes mi nombre, y no has negado mi fe, aun en los días en que fué Antipas mi testigo fiel, el cual ha sido muerto entre vosotros, donde Satanás mora.
Sagradas Escrituras (1569)
Yo sé tus obras, y dónde moras, donde está la silla de Satanás; y tienes mi Nombre, y no has negado mi fe, aun en los días en que fue Antipas mi testigo fiel, el cual ha sido muerto entre vosotros, donde Satanás mora.
`Yo sé dónde moras: donde está el trono de Satanás. Guardas fielmente mi nombre y no has negado mi fe, aun en los días de Antipas, mi testigo, mi siervo fiel, que fue muerto entre vosotros, donde mora Satanás.La Nueva Biblia de los Hispanos (© 2005 Lockman)
"Yo sé dónde moras: donde está el trono de Satanás. Guardas fielmente Mi nombre y no has negado Mi fe, aun en los días de Antipas, Mi testigo, Mi siervo fiel, que fue muerto entre ustedes, donde mora Satanás.
Reina Valera Gómez (© 2010)
Yo conozco tus obras, y dónde moras, donde está la silla de Satanás; y retienes mi nombre, y no has negado mi fe, ni aun en los días en que Antipas fue mi fiel mártir, el cual fue muerto entre vosotros, donde Satanás mora.
Reina Valera (1909)
Yo sé tus obras, y dónde moras, donde está la silla de Satanás; y retienes mi nombre, y no has negado mi fe, aun en los días en que fué Antipas mi testigo fiel, el cual ha sido muerto entre vosotros, donde Satanás mora.
Sagradas Escrituras (1569)
Yo sé tus obras, y dónde moras, donde está la silla de Satanás; y tienes mi Nombre, y no has negado mi fe, aun en los días en que fue Antipas mi testigo fiel, el cual ha sido muerto entre vosotros, donde Satanás mora.
Οἶδα
ποῦ κατοικεῖς, ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶ, καὶ κρατεῖς τὸ ὄνομα μου καὶ
οὐκ ἠρνήσω τὴν πίστιν μου καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις Ἀντιπᾶς ὁ μάρτυς μου ὁ
πίστος [μου], ὃς ἀπεκτάνθη παρ’ ὑμῖν, ὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖ.
Revelation 2:13 New American Standard Bible (© 1995)
'I know where you dwell, where Satan's throne is; and you hold fast My name, and did not deny My faith even in the days of Antipas, My witness, My faithful one, who was killed among you, where Satan dwells.
'I know where you dwell, where Satan's throne is; and you hold fast My name, and did not deny My faith even in the days of Antipas, My witness, My faithful one, who was killed among you, where Satan dwells.
1492 [e]
13 Oida
13 Οἶδα
13 I know
13 V-RIA-1S
13 Oida
13 Οἶδα
13 I know
13 V-RIA-1S
4226 [e] pou ποῦ where Adv-I |
2730 [e] katoikeis κατοικεῖς , you dwell V-PIA-2S |
3699 [e] hopou ὅπου where Adv |
3588 [e] ho ὁ the Art-NMS |
2362 [e] thronos θρόνος throne N-NMS |
3588 [e] tou τοῦ – Art-GMS |
4567 [e] Satana Σατανᾶ ; of Satan [is] N-GMS |
2532 [e] kai καὶ and Conj |
2902 [e] krateis κρατεῖς you hold fast V-PIA-2S |
3588 [e] to τὸ the Art-ANS |
3686 [e] onoma ὄνομά name N-ANS |
1473 [e] mou μου , of me PPro-G1S |
2532 [e] kai καὶ and Conj |
3756 [e] ouk οὐκ not Adv |
720 [e] ērnēsō ἠρνήσω did deny V-AIM-2S |
3588 [e] tēn τὴν the Art-AFS |
4102 [e] pistin πίστιν faith N-AFS |
1473 [e] mou μου , of me PPro-G1S |
2532 [e] kai καὶ even Conj |
1722 [e] en ἐν in Prep |
3588 [e] tais ταῖς the Art-DFP |
2250 [e] hēmerais ἡμέραις days N-DFP |
493 [e] Antipas Ἀντίπας , Antipas N-NMS |
3588 [e] ho ὁ the Art-NMS |
3144 [e] martys μάρτυς witness N-NMS |
1473 [e] mou μου , of me PPro-G1S |
3588 [e] ho ὁ the Art-NMS |
4103 [e] pistos πιστός faithful Adj-NMS |
1473 [e] mou μου of me PPro-G1S |
3739 [e] hos ὃς who RelPro-NMS |
615 [e] apektanthē ἀπεκτάνθη was killed V-AIP-3S |
3844 [e] par' παρ' among Prep |
4771 [e] hymin ὑμῖν , you PPro-D2P |
3699 [e] hopou ὅπου where Adv |
3588 [e] ho ὁ – Art-NMS |
4567 [e] Satanas Σατανᾶς Satan N-NMS |
2730 [e] katoikei κατοικεῖ . dwells V-PIA-3S |
13.
Tus obras.
La evidencia textual establece la omisión de las palabras "tus obras" . Cf. com. vers. 2.
El trono de Satanás.
Pérgamo se distinguió en el año 29 a. C. por ser la sede del primer culto rendido en vida a un emperador. Se edificó un templo y fue dedicado a la adoración conjunta de la diosa Roma (personificación del espíritu del imperio) y al emperador Augusto. En los días en que Juan escribió estas palabras los cristianos sufrían intensas persecuciones por negarse a adorar al emperador Domiciano (81-96 d. C.), quien insistía en ser adorado como "señor y dios". Pérgamo era también la capital religiosa de Asia Menor, el centro de las religiones de misterio, y tenía muchos templos paganos. Su designación como el lugar "donde está el trono de Satanás" resultaba pues muy apropiada (ver p. 100).
El período de la historia de la iglesia correspondiente a Pérgamo puede considerarse que comienza alrededor del tiempo en que el emperador Constatino favoreció la causa de la iglesia, en el año 313 d. C. o en el de su aparente conversión en 323, y termina en 538 (ver Nota Adicional al final de este capítulo). Durante este período fue cuando el papado consolidó su posición como cabeza religiosa y política de la Europa occidental (ver Nota Adicional de Dan. 7) y Satanás estableció su "trono" dentro de la iglesia cristiana. El papado era y es una combinación maestra de paganismo con cristianismo. Este período bien puede llamarse la era de la popularidad.
Nombre.
Ver com. vers. 3.
Mi fe.
Es decir, fe en mí. Compárese con los casos de los héroes de la fe cuyos nombres están registrados en Heb. 11.
Antipas.
Un nombre griego familiar, compuesto de las palabras: anti, "en lugar de", y pas , forma abreviada de patér, "padre" " (cf. com. Luc. 3: 1; 24: 18; ver Josefo, Antigüedades xiv. 1. 3). Este nombre reflejaba la esperanza de un padre de que el hijo así llamado finalmente lo sustituiría en el mundo. Algunos comentarios sostienen que un cristiano llamado Antipas había sido martirizado por su fe poco antes en Pérgamo, quizá por negarse a adorar al emperador. Si así sucedió, el caso y ejemplo de ese fiel mártir pueden considerarse como típicos de los incontables millares que sufrieron por su fe en siglos posteriores. Aunque es posible que el nombre tenga una aplicación figurada al período de la historia eclesiástica correspondiente con Pérgamo, la Inspiración no proporciona ninguna clave evidente en cuanto a esta aplicación.
Testigo.
Gr. mártus, "testigo". Un "mártir" es aquel cuya muerte testifica de su fe.
Tus obras.
La evidencia textual establece la omisión de las palabras "tus obras" . Cf. com. vers. 2.
El trono de Satanás.
Pérgamo se distinguió en el año 29 a. C. por ser la sede del primer culto rendido en vida a un emperador. Se edificó un templo y fue dedicado a la adoración conjunta de la diosa Roma (personificación del espíritu del imperio) y al emperador Augusto. En los días en que Juan escribió estas palabras los cristianos sufrían intensas persecuciones por negarse a adorar al emperador Domiciano (81-96 d. C.), quien insistía en ser adorado como "señor y dios". Pérgamo era también la capital religiosa de Asia Menor, el centro de las religiones de misterio, y tenía muchos templos paganos. Su designación como el lugar "donde está el trono de Satanás" resultaba pues muy apropiada (ver p. 100).
El período de la historia de la iglesia correspondiente a Pérgamo puede considerarse que comienza alrededor del tiempo en que el emperador Constatino favoreció la causa de la iglesia, en el año 313 d. C. o en el de su aparente conversión en 323, y termina en 538 (ver Nota Adicional al final de este capítulo). Durante este período fue cuando el papado consolidó su posición como cabeza religiosa y política de la Europa occidental (ver Nota Adicional de Dan. 7) y Satanás estableció su "trono" dentro de la iglesia cristiana. El papado era y es una combinación maestra de paganismo con cristianismo. Este período bien puede llamarse la era de la popularidad.
Nombre.
Ver com. vers. 3.
Mi fe.
Es decir, fe en mí. Compárese con los casos de los héroes de la fe cuyos nombres están registrados en Heb. 11.
Antipas.
Un nombre griego familiar, compuesto de las palabras: anti, "en lugar de", y pas , forma abreviada de patér, "padre" " (cf. com. Luc. 3: 1; 24: 18; ver Josefo, Antigüedades xiv. 1. 3). Este nombre reflejaba la esperanza de un padre de que el hijo así llamado finalmente lo sustituiría en el mundo. Algunos comentarios sostienen que un cristiano llamado Antipas había sido martirizado por su fe poco antes en Pérgamo, quizá por negarse a adorar al emperador. Si así sucedió, el caso y ejemplo de ese fiel mártir pueden considerarse como típicos de los incontables millares que sufrieron por su fe en siglos posteriores. Aunque es posible que el nombre tenga una aplicación figurada al período de la historia eclesiástica correspondiente con Pérgamo, la Inspiración no proporciona ninguna clave evidente en cuanto a esta aplicación.
Testigo.
Gr. mártus, "testigo". Un "mártir" es aquel cuya muerte testifica de su fe.